Başı boş kalandan, yol arkadaşı olur mu zannettin? Olmaz.
Paylaş
Kimseye yararı olmayanın, sana zaten faydası dokunmaz.
Aşk diye arkasına sığındıklarımız değil miydi hep acıtan, yaralayan, kıran, döken ve görmezden gelinen.
“Aşk acı çekmektir.” Yalanına boyun eğip devam eden. Evet bizdik.
Belli bir yaştan sonra anlıyor insan bazı içinde bulunduğu durumun acizliğini. Hiç olmaması gerektiğini. Asla yapmamamız gerekenleri.
Sonra bunu unutulmaz diye sınıflandırıyoruz.
Ah yazık!
Bu aşk dediğin şeyin neyini unutamadın. Verdiği yarayı mı? Her gün çektiğin acıyı mı? Sonra onsuzluğa alışıp, başkasına gidişini mi? Eee sonuç? Bitti dediğin yerde bitti bu saçmalık ve geriye hatıralar kaldı. Yeni bir sayfa, yeni bir sen.
Demek ki her doğan güneşte yeni bir hayat başlıyormuş. Yeni bir sayfa…
Boşver gideni, yanındakiler senindir.
Dün bitti, bugünü yaşa, yarın isterse gelir zaten.
Her gününü olduğu gibi kabullen,
Herkesi hayatında istediğin kadar barındır,
Her şeyi olması gerektiği kadar değerlendir.
Kendini her zaman yükselt, çünkü sen çok değerlisin. Biz çok değerliyiz. Biz izin verdiğimiz kadar bizi üzebilirler. Kimsenin seni üzmesine izin verme. Bugün izin verdi diye yaşıyoruz. Yarın izin verirse yaşarız zaten…
Hayatta en güzel şey şu ki; her güne gözlerimizi açabiliyorsak şükürler olsun.
Yorum gönder